Savoir–vivre w Kulturze Głuchych

W Kulturze Głuchych istnieją normy, które w świecie słyszących nie są znane lub mogą nawet być niewłaściwie odebrane. Warto je poznać, by uniknąć nieporozumień.

Przykładem jest tupanie czy uderzenie otwartą dłonią w stół – jeśli zaobserwujecie takie zachowanie u Głuchego, będziecie wiedzieli, że wcale nie okazuje on swojej złości, a jedynie zwraca uwagę grupy na siebie, ponieważ chce coś do wszystkich powiedzieć. Oto kilka przykładów, jak właściwie zachować się podczas rozmowy w środowisku osób Głuchych.

Sposoby zwrócenie uwagi, rozpoczęcia rozmowy

  • z pojedynczą osobą:
    • machanie ręką
    • lekkie klepnięcie w ramię
  • z grupą:
    • uderzenie otwartą dłonią w stół
    • tupanie
    • miganie światłem
  • jeśli wcześniej ustalimy to z Głuchym można również:
    • rzucić kulką papieru
    • wysłać sygnał z telefonu

W żadnym wypadku nie wolno (!) klepać w okolice karku/ głowy, ponieważ jest to protekcjonalny a nawet upokarzający gest.

Podczas rozmowy:

  • jeśli towarzyszy Ci tłumacz, zwracaj się bezpośrednio do rozmówcy, nie do tłumacza
  • nie przechodź między dwoma migającymi osobami
  • nie wpatruj się w dłonie – to krępuje
  • nie błądź wzrokiem, utrzymuj kontakt wzrokowy
  • nie zajmuj się inną czynnością

Ciekawe:

  • gdy chcemy Głuchym życzyć „smacznego!” pukamy w stół
  • w Kulturze Głuchych rzadko używa się form „Pan/Pani”, do rozmówcy raczej zwracamy się na „ty” 🙂